10




Bilen bilir -bu kalıbın hastasıyım- The National isimli amerikalı bir indie grubu var. Varlıklarını geç farkedenler üyelerinden olduğum için ancak son 15-20 gündür kendileriyle haşır neşirim. Güzel şarkıları var.

Yukarıdaki pozu, daha doğrusu ekran görüntüsünü 2014'te Sidney'de verdikleri bir konserden aldım. Konserin sonunda seyircilerle birlikte hep bir ağızdan şarkılarını söylüyorlar ve selamlarını verip gidiyorlar. Kırmızı daire içine aldığım elemanı ise tanımıyorum. Kendisine yakışmayan bıyıklarıyla İstanbul'u işgal ettikten sonra küstahça konuşan artist İngiliz subaylarına benzemekten başka vasfı var mı, herhangi bir fikrim yok.

Mesele şu ki kırmızı daire içine aldığım bıyıklı elemanı olağanüstü derecede kıskanıyorum. Çünkü ülkesinde bombalar patlamıyor, otobüs durağında parçalanarak ölmek gibi herhangi bir endişesi yok. Annesinden "Bugün dışarı çıkmayın oğlum, sokaklar tehlikeli" tarzında cümleler duymuyor. Hayatını yaşayıp gidiyor işte.

Güzel bir ülke, hatta abartalım büyük ülke en nihayetinde ortalama bir gencinin en büyük derdinin "bıyık bana yakışır mı lan?" olması gereken bir ülke değil midir?

Bence öyledir.

Yorumlar

Mörşıl dedi ki…
Bence de öyledir :)

Geceniz güzelleşsin..
Adsız dedi ki…
Merhaba, blogunun sessiz takipçilerinden biriyim.Eski yazılarının hepsini defalarca zevk alarak okumuşluğum var.Ancak sen eski yazılarının hepsini sildin.Bugün bir umut belki yeniden yazmaya başlamışsındır diye blog sayfanı tekrar açtım ve yeni yazılarını hiç beğenmedim, okunmaya değer bulmadım.Lütfen eskisi gibi derinlikli şeyler yaz.Sevgiler,B.
miracsaral dedi ki…
@Adsız: Özür dilerim. miracsaral@gmail.com adresine mail atarsanız, eski yazıları size mail atabilirim.
G.o.D dedi ki…
Bu yorum yazar tarafından silindi.

Bu blogdaki popüler yayınlar

gidenlerin ve dönenlerin yolda karşılaştığı o kavşak

nane şekeri ve deniz feneri

insanın en iyi arkadaşı kendisidir.