3


Gözlerinde bir yanma, her günü bakiydi. Sabahın körüydü, hava kısık, otobüsler buz, insanlar cansızdı. Kemikleri uykusuzluktan iç içe geçmişti. Sıkıntılı bir gün olacaktı, o kadarı barizdi; bu ortamdaki her şeyin üzerine sinmiş o keskin kasılmışlıktan belliydi. Yine de gözlerini kapatarak bu umutsuzluk gemisine binecek, soğuktan kenarları kristalleşmiş cama başını yaslayacak ve daha sonra tekrar katiyen hatırlayamayacağı muhteşem fikirler aklına gelecekti. Bu, böyleydi.

Yorumlar

Onur Arslan dedi ki…
yazmaya devam et kesinlikle...

Bu blogdaki popüler yayınlar

gidenlerin ve dönenlerin yolda karşılaştığı o kavşak

nane şekeri ve deniz feneri

insanın en iyi arkadaşı kendisidir.